Informatie over de familie Andrén.

Lisbeth/Bibbi als héél jong.

Toendertijd was mijn naam Lisbeth Andrén, dochter van kleermaker Eric Andrén en Elsa Wedebrand. Ik ben in Lidköping geboren, maar we verhuisden naar zowel Uddevalla, Karlstad als Bromma (Stockholm) voor dat wij uiteindelijk weer terugkwamen in Lidköping. Mijn oudere zuster, Wiwi-Ann is ook in Lidköping geboren, maar mijn jongere broer Claes-Wåhge werd in Karlstad geboren. Als peuter al gaf ik de voorkeur aan de naam Bibbi en als iemand riep: "Lisbeth" , wilde ik daarop niet antwoorden en zodoende werd ik meestal Bibbi genoemd. Toen wij in Uddevalla woonden, werd ik besmet met TBC door een lief buurmeisje, die helaas stierf, terwijl ik het overleefde en daardoor werd ik levenslang immuun tegen deze ziekte. Erger was het toen ik botulisme kreeg door bedorven vis, die mijn vader gekocht had van een visboer. Botulisme is een dodelijke voedselvergiftiging, maar desondanks overleefde ik ook dit. Toen ik 6 jaar werd, kreeg ik mijn eerste pianolessen. We woonden toen in Bromma, een gedeelte van Stockholm. Het pianospelen doe ik nog steeds graag. Na de M.U.L.O. werkte ik eerst een tijdje op het ziekenhuis in Lidköping, daarna ruim een jaar als vrijehandschilder op de porseleinfabriek Rörstrand in Lidköping. Gedurende mijn tijd op Rörstrand werd ik 1952 Rörstrands Lucia en het sieraad dat ik bij deze gelegenheid kreeg, is uniek en gemaakt door de kunstenaar Carl-Harry Stålhane. Tot aan mijn huwelijk met Pieter 1959, werkte ik als naaister in de kleermakerij van mijn vader. Onze dochter Angelica werd in 1960 geboren, Yvonne in 1962 en daarna Tommy 1968. Ik was toen huisvrouw tot dat de jongste op school begon.
Gedurende het 70- en 80-ste decennium was ik muzieklerares op de Buitengewone School in Lidköping en ik had het echt naar mijn zin met dit werk en met deze kinderen. Die kinderen leerden mij veel over hoe wij mensen functioneren en ik stelde hun oprechtheid, eerlijkheid en gevoeligheid, zeer op prijs. Tegelijkertijd gaf ik ook thuis pianolessen privé. Door een oude rugbeschadiging en door fibromyalgie, kon ik op het laatst niet meer een langere tijd bij de piano zitten en werd voortijdig gepensioeneerd.
Nu wil ik graag er even tussen komen omdat mijn lieve vrouw nooit vond dat zij iets bijzonders deed. Zij zorgde voor het huis, de kinderen en ook voor de tuin toen ik in 4 jaar tijds steeds met studies bij de T.H. in Gothenburg was en tegelijkertijd ook leeraar op de HTS in Lidköping. Zij wist veel over planten bloemen en zorgde er voor dat we genoeg groente kregen te eten, niet alleen zomers maar ook s'winters. Zonder haar was het niet mogelijk geweest om ir te worden.

Behalve het pianospelen ben ik erg geintresseerd voor tuinwerk, besnoeing en enting van bomen, maar ook voor genealogie, vissen en reizen maken met onze camper. Wanneer mijn man en ik weer wat voorouders gevonden hebben, bezoeken wij, indien mogelijk, de plaatsen waar onze voorouders eens geleefd hebben, iets wat vaak op onverwachte verrassingen biedt. Tussen mijn voorouders is alles van arme stakkers tot aan de adel vertegenwoordigd, vanaf hutje tot kasteel.
Voor diegene die meer over de familie Andrén wil weten, ga naar de kwartierstaat van mijn vader Eric Andrén.
Diegene die meer wil weten de familie van mijn moeder Elsa, ga naar de familie Wedebrand.

Het vervolg van ons leven in Zweden vertellen we over ons leven als gepensioeneerden.

Terug naar de startpagina voor de familie Andrén. brevlåda