Toendertijd was mijn naam Lisbeth Andrén, dochter van kleermaker Eric Andrén en Elsa Wedebrand.
Ik ben in Lidköping geboren, maar we verhuisden naar zowel Uddevalla, Karlstad als Bromma (Stockholm)
voor dat wij uiteindelijk weer terugkwamen in Lidköping. Mijn oudere zuster, Wiwi-Ann is ook
in Lidköping geboren, maar mijn jongere broer Claes-Wåhge werd in Karlstad geboren.
Als peuter al gaf ik de voorkeur aan de naam Bibbi en als iemand riep: "Lisbeth" ,
wilde ik daarop niet antwoorden en zodoende werd ik meestal Bibbi genoemd.
Toen wij in Uddevalla woonden, werd ik besmet met TBC door een lief buurmeisje, die
helaas stierf, terwijl ik het overleefde en daardoor werd ik levenslang immuun tegen
deze ziekte. Erger was het toen ik botulisme kreeg door bedorven vis, die mijn vader
gekocht had van een visboer. Botulisme is een dodelijke voedselvergiftiging,
maar desondanks overleefde ik ook dit. Toen ik 6 jaar werd, kreeg ik mijn eerste
pianolessen. We woonden toen in Bromma, een gedeelte van Stockholm.
Het pianospelen doe ik nog steeds graag. Na de M.U.L.O. werkte ik eerst een tijdje op
het ziekenhuis in Lidköping, daarna ruim een jaar als vrijehandschilder op de
porseleinfabriek Rörstrand in Lidköping. Gedurende mijn tijd op Rörstrand werd
ik 1952 Rörstrands Lucia en het sieraad dat ik bij deze gelegenheid kreeg, is uniek
en gemaakt door de kunstenaar Carl-Harry Stålhane.
Tot aan mijn huwelijk met Pieter 1959, werkte ik als naaister in de kleermakerij
van mijn vader. Onze dochter Angelica werd in 1960 geboren, Yvonne in 1962 en daarna
Tommy 1968. Ik was toen huisvrouw tot dat de jongste op school begon.
Gedurende het 70- en 80-ste decennium was ik muzieklerares op de Buitengewone School in
Lidköping en ik had het echt naar mijn zin met dit werk en met deze kinderen.
Die kinderen leerden mij veel over hoe wij mensen functioneren en ik stelde hun
oprechtheid, eerlijkheid en gevoeligheid, zeer op prijs. Tegelijkertijd gaf ik
ook thuis pianolessen privé. Door een oude rugbeschadiging en door fibromyalgie,
kon ik op het laatst niet meer een langere tijd bij de piano zitten en werd voortijdig
gepensioeneerd.
Behalve het pianospelen ben ik erg geintresseerd voor tuinwerk, besnoeing en enting van bomen,
maar ook voor genealogie, vissen en reizen maken met onze camper.
Wanneer mijn man en ik weer wat voorouders gevonden hebben, bezoeken wij,
indien mogelijk, de plaatsen waar onze voorouders eens geleefd hebben, iets wat vaak op
onverwachte verrassingen biedt. Tussen mijn voorouders is alles van arme stakkers tot aan
de adel vertegenwoordigd, vanaf hutje tot kasteel.
Voor diegene die meer over de
familie Andrén wil weten, ga naar de kwartierstaat van mijn vader Eric Andrén.
Diegene die meer wil weten de familie van mijn moeder Elsa, ga naar de familie
Wedebrand.
Terug naar de startpagina voor de familie Andrén.
