bok

Verhalen

                   Het levensverhaal van Edze Atema en Roelfke Atema-Dalstra

(Naverteld door hun dochters Nel en Sjoukje)

Roelfke werd geboren op 25 juni 1911 als jongste dochter van Jacobus Dalstra en Neeltje van der Heide.
Het gezin woonde toen in Nijtap (Opeinde) op een klein, achteraf gelegen boerderijtje. Mem heeft altijd verteld dat ze het niet breed hadden. En ook dat er door veel van de jongere kinderen muziek werd gemaakt en dat haar mem dat prima vond. Ze waren ook lid van de harmonie, waarin Roelfke op de bügel speelde. Roelfke was erg sportief. De kinderen maakten met elkaar een soort gymnastiek-brug en deden aan hoogspringen. Verder zeilde Roelfke graag, vooral met broer Jelle. Roelfke was een goede leerling op de lagere school en wilde graag doorleren, maar helaas is dat er niet van gekomen. Ze werd dienstmeisje bij Slagerij Biesma in Opeinde en later bij een dominee in Jubbega, waar ze intern was. Daarna ging ze werken in het sanatorium in Appelscha. In die tijd leerde ze heit kennen, Edze Atema, een groente- en fruitkweker uit de Folgeren bij Drachten.

  

         Edze en Roelfke

Op 28 mei 1937 zijn ze getrouwd. In maart 1938 werd Nel geboren en in 1939 Auke. Daarna brak voor Roelfke en Edze een zware tijd aan: De oorlog dreigde en Edze werd gemobiliseerd. Roelfke bleef alleen achter met twee kleine kinderen. In die tijd kreeg Auke als baby kinderverlamming. Gelukkig kon Edze na de capitulatie weer naar huis komen. Na de oorlog werd Sjoukje geboren. Edze was uit de grond van zijn hart groente- en fruitkweker en een vakman. Omdat hij alleen niet alle werk op de kwekerij aankon, hielp Roelfke hem vaak. Zo hielp ze o.a. met het krenten van de druiven, de fruitpluk, het sorteren van het fruit en het rapen van de valappels. Edze hielp op zondagavond zijn vader en broer achter de tap als er dansen was op Vreewijk. In de loop van de tijd werd duidelijk dat er niet genoeg uitbreidingsmogelijkheden waren voor de kwekerij en Edze solliciteerde naar een bedrijf in de Noordoostpolder. Hiervoor waren veel gegadigden en daardoor was de selectie erg streng. Men wilde voor die nieuwe polder eersteklas vakmensen hebben. Alle mensen die naar een bedrijf solliciteerden werden grondig op vakmanschap en sociale vaardigheden geïnspecteerd. De selectie ging zo ver dat zelfs de linnenkast van Roelfke aan een onderzoek onderworpen werd. Edze en Roelfke kregen een fruitbedrijf van 8 hectare bij Kraggenburg toegewezen en het gezin verhuisde op schrikkeldag 1956 naar Hertenpad 4, middenin een zeer strenge winter. De verhuisauto kon het huis vanwege hoge sneeuwduinen amper bereiken. Nel en Auke bleven nog een paar maanden in Drachten achter voor het afmaken van hun schooljaar. Het opbouwen van een nieuw bedrijf betekende dat Edze begon met het inplanten van een halve meter hoge jonge fruitbomen, met daarnaast een steunpaal. Je zag de palen beter als de boompjes. Een financiëel zware tijd brak aan: grote investeringen, weinig inkomen. Auke hielp zijn heit in het bedrijf. Ook in de Noordoostpolder heeft Roelfke, Edze en Auke veel geholpen op de tuin. Ze reed zelfs op de tractor. Na een jaar of vijf waren de bomen volgroeid en begonnen flink fruit te dragen. Helaas bleek eind 1959 dat Edze longkanker had en hij moest een zware operatie ondergaan.

  

         Het gezin Atema omstreeks 1960

Na een aanvankelijk herstel, ging het met Edze toch steeds slechter en hij overleed in augustus 1965. Roelfke is nooit meer over het verlies van Edze heengekomen: ze mistte hem heel erg.

Auke zette met de hulp van Roelfke het bedrijf voort. In die tijd heeft Roelfke ook gedaan wat ze vroeger al gewild had: ze heeft een avondschoolopleiding gevolgd en haar rijbewijs en zwemdiploma behaald. Toch besloten Auke en Roelfke begin jaren 70 dat het beter was om het bedrijf te beëindigen. Roelfke verhuisde eerst naar Emmeloord en in 1975 naar Wageningen. Intussen had ze 5 kleinkinderen gekregen, waar ze erg van genoten heeft.

Zij is op 15 augustus 1997 in Heerenveen overleden.


Is er iemand die nog wat meer over Roelfke en Edze kan vertellen, dan zijn wij daar dankbaar voor.
Stuur het graag per e-mail

Terug naar de verhalen over de familie Dalstra.

Terug naar de hoofpagina van de familie Dalstra. brevlåda posta  

 
 
   


Copyright Pieter van den Berg ©