Frijdag 24 april werden we hartelijk ontmoet door de neven en nichten die al ter plaatse waren en de koffie met oranjekoek smaakte buitengewoon op het zonnige terras bij Paviljoen De Leyen. Precies zoals bij de réunie van 2007 was het warm en mooi weer en we genoten van het uitzicht over het meer.
Na de koffie werd er ijvrig met elkaar gesproken omdat wij blij waren elkaar weer te zien.
Freerkje, die een perfecte conferancier was, vertelde een mooi verhaal over het oud worden:
Ouderen zijn niets meer waard!!!
Hoezo??? wij zijn een fortuin waard!!!
Wij hebben zilver in onze haren
Goud in onze tanden
En gas in onze darmen
Stenen in onze nieren
Lood in onze schoenen
En kalk aan onze nagels.
Staal in onze heupen
En plastic in onze kniëen
Vol met dure medicijnen
Lijken wij wel goudmijnen!
Een mens met zoveel mineralen
Zal het jaar 3000 halen.
daarom gaan wij fier door het leven
Nemen kritiek op als een spons
Want door bovengenoemde rijkdom
Drijft de economie op ons!
(Anneke v. Hoff-Koops)
Natuurlijk waren we allen met haar overeens.
Tijdens de vorige réunie zou ik, Pieter, vertellen over onze genealogische onderzoekingen over onze voorouders, maar vanwege ziekte konden wij toen niet komen. Dat wat ik vertelde is ook hier op de homepage. Ga daarvoor naar Verdere informatie over de familie Dalstra.
Deze keer vertelde ik wat meer over onze "Beppe"/grootmoeder, Neeltje van der Heide en haar voorouders.
Hoe zij de achternaam van der Heide kreeg hebben we al genoemd in "Verdere informatie over de familie Dalstra.".
De Pake(grootvader) van onze "Beppe", was Geert Johannes van der Heide,getrouwd met Jakobje Jakobs van der Sluis. Haar vader,
Jakob van der Sluis, was brandersknecht. Hij werkte met "jeneverkoken" 19 uur per dag! Alle dagen behalve op zondagen,
want dan werkte hij maar 6 uren. Een brandersknecht gooit steeds heet water over het
groeiende koren met behulp van een "kit" van koparbeslagen eik.
De vrouw van deze Jakob van der Sluis heette Antje Pieters Bekkema, dochter van de
paardendokter (dierenarts?) Pieter Jakobs Bekkema van Surhuisterveen. Deze Pieter Bekkema was niet alleen
paardendokter, maar gebruikte ook messen op een andere manier en daarom werd hij twee keer veroordeeld tot 14 dagen op
water en brood in het Blokhuis in Leeuwarden. Tweede keer werd hij ook gedurende 3 jaar verboden om in Friesland te zijn.
Waarom trek je een mes als je paardendokter bent? Waarschijnlijk krijgen wij dit nooit te weten, maar het zat misschien in het bloed?
Zijn vader, Jacob Peters Bekker, die de naam Bekkema aannam, was een rondtrekkende scharenslijper en ketellapper en zijn moeder,
Geertje Arends was een zogenaamde heks. Beide ouders waren geboren in Norden, Oost-Friesland in Duitsland en
toen hun eerste kind geboren was in 1756 te Norden, begonnen zij hun wandeling. Tweede kind werd in Leer geboren, derde in Groningen en de rest van de kinderen
in Surhuisterveen. Toendertijd, (1750 - 1800) was het hongersnood in Duitsland en vele arbeiders trokken iedere zomer naar Nederland
om bij het oogsten te helpen (Hannekemaaiers).
Maar om met het hele gezin rond te trekken deden bijna uitsluitend zigeuners.
Volgens de geschiedenis over Oost-Friesland hadden omstreeks 1470 enige zigeunergezinnen van Hongarije in Oost-Friesland gekomen.
De voorouders van Jacob Peters Bekker woonden allen in Norden, 7 generaties en alla waren kooplieden.
Daarom is het niet onwaarschijnlijk dat deze Bekker/Bekkema zigeuners waren. Ook dat Geertje Arends
als heks werd beschouwd spreekt daarvoor. Zij werd 1767 i Ureterp veroordeeld tot een jaar ballingschap uit Friesland vanwege kwakzalverij.
Zo, beste neven en nichten, we zijn niet rasechte Friesen, van onze grootvader is er pools bloed en van grootmoeder hebben we duits en waarschijnlijk ook zigeuners bloed in onze aderen.
Maar we kunnen er doch zeker van zijn dat onze aangetrouwden ook gedeeltelijk afstammen van andere landen.
Na deze uitleg over onze voorouders, was het tijd voor een heerlijke lunch, waar Freerkje eerst op een lekker soepje tracteerde en daarna genoten we van een prima koud/warm buffé.
Na de maaltijd nam Henk zijn vikingsspeel te voorschijn die hij had meegenomen.
Het Vikingsspeel heet "Kubb" en wordt gespeeld door 2 groepen met ieder max 6 personen. Henk en Pieter
waren de scheidsrechters en na een spannende wedstrijd werd het gelijkspeel, wat allen tevreden mee waren.
Freerkjes team valt aan... en Henk geeft ze goede raad.
Lubbert valt de tegenstanders aan.. ..en zo ook Georg!
De toeschouwers genieten er van.
Bij het einde van deze bijeenkomst moest er natuurlijk foto's genomen worden ter geheugenis van deze dag.
Wij die 2009 bij de neven en nichten réunie waren.
Hierbij wil ik graag hartelijk dank zeggen tegen diegene die het initiatief namen voor deze succesvolle bijéénkomst. Dank zij hun konden we een heerlijke dag beleven en hadden ook de gelegenheid met elkaar om te gaan. Ook Ritva, onze zweedse vriendin, die met ons op onze reis was, vond dat het erg gezellig was.
Bedankt Els, Lubbert, Freerkje en Siebe, Nel Hoekstra-Dalstra en Nel en Henk.
Met een korte levensbeschrijving over onze ouders willen wij iets vertellen over hoe het leven was voor de kinderen van Neeltje en Jacobus Dalstra. Deze levensbeschrijvingen zijn gemaakt met text en beeld en er zijn ook foto's in detoehorende fotoalbums.
Is men hiervoor geintresseerd, ga dan naar verhalen
Terug naar homepagestarten van de familie Dalstra.
