Onze Duitse herkomst.

Willem I zijn grootvader, Dirk VI graaf van Holland (1108-1158), was getrouwd met Sophia van Salm Rheineck (1115-1176), dochter van de graaf Otto I van Rheineck/Pruisen en Gertrud van Northeim. De moeder van Dirk VI was Geertruid Petronella van Lotharingen (1090-1144) en bovendien trouwde Willem I met Aleida van Gelre (1178-1218), wiens moeder, Richardis von Scheyern Wittelsbach (1150-1231) in Kelheim geboren was.
De nazaten van Willem I en Aleida hebben hierdoor bloed van vele adelsfamilies in Duitsland, zoals von Bayern, von Bliesgau, von Diessen, von Egisheim, von Formbach, von Gleiberg, von Regensburg, von Saksen, von Saksen Billung, von Saksen Ludolf, von Scheyern, von Schwaben, enz.
De vader van Richardis was Otto I von Wittelsbach, Hertog van Beieren.

Otto I von Wittelsbach, Hertog van Beieren.
Otto I zijn moeder was Heilica von Lengenfeld (1100-1170) en haar grootmoeder (aan moeders kant) was Agnes von Waiblingen van Duitsland (1072-1143), dochter van Hendrik IV (1050-1106) Keizer van Duitsland. Hendrik IV volgde zijn vader Hendrik III (1017-1057) op als keizer. Zijn grootvader, Konrad II was Keizer van het Heilige Roomse Rijk van 1027 tot 1039, vanaf 1024 Koning van Duitsland, vanaf 1026 Koning van Italie en vanaf 1033 Koning van Bourgondië. Hij was de eerste Keizer uit het geslacht van de Frankische Saliers.

  Hendrik IV (1050-1106)                 Hendrik III (1017-1056)                   Konrad II (990-1039)
De grootmoeder van Konrad II, Judith van Beieren (948-991) was door haar grootmoeder Konigonde van Zwaben (von Schwaben)(855-na 900) verwant aan een lange lijst van Frankische koningen. De moeder van Konigonde was Gisela der Franken (830-na 855) en zij was de dochter van Lodewijk II "De Duitser".

Zegel van Keizer Lodewijk II De Duitser.
Lodewijk "de Duitser" (806—876) was de zoon van keizer Lodewijk de Vrome en Ermengarde van Haspengouw. Als Lodewijk II was hij koning van Oost-Francië, het latere Duitsland. Later werd hij ook koning van Lotharingen, hier als Lodewijk I. Hij kreeg de bijnaam "de Duitser" om hem te onderscheiden van zijn neef, Lodewijk II, die koning van Italië was, en ook de keizerskroon droeg. Bij het Verdrag van Verdun werd het Frankische Rijk van Lodewijk "de Vrome" verdeeld over zijn drie zonen: Lodewijk de Duitser, Karel de Kale en Lotharius. Lodewijk kreeg Oost-Francië. Na de dood van zijn oudste broer Lotharius I werd diens Middenrijk verder verdeeld onder zijn drie zonen: Lotharius II kreeg Lotharingen, Lodewijk II kreeg Noord-Italië, en Karel de Jonge kreeg Bourgondië. Deze drie neven van Lodewijk bleken niet zo talentrijk te zijn. In 869 pikte Lodewijk ook Lotharingen in. Ook de andere delen zouden via een dynastieke rechtmatige overerving aan Duitsland overgaan, zodat het Middenrijk daarmee helemaal verdwenen was. Algemeen wordt Lodewijk als de meest bekwame telg van de toenmalige Karolingen beschouwd.

Lodewijk "de Vrome", Keizer over Italie, Duitsland, Frankrijk, Nederland en België.
Lodewijk "de Vrome" werd tussen 16 april en de herfst van 778 geboren als zoon van Karel de Grote en Hildegard van Vinzgau. Na de dood van zijn oudere broers Karel en Pippijn, wordt Lodewijk in 813 te Aken door zijn vader tot keizer gekroond en als mederegent aangesteld. Bij de dood van Karel de Grote erft hij, als enige overlevende zoon, het complete rijk. Hij is dan 36 jaar oud. In 816 laat hij zich, opnieuw, door paus Stephanus IV in Reims tot keizer kronen.
Lodewijk I "De Vrome" was twee maal getrouwd, eerste keer met Irmingard in de Haspengau. Met haar kreeg hij 6 kinderen waarvan wij van drie afstammelingen zijn. In zijn tweede huwelijk met Judith der Welfen van Beieren, kreeg hij nog twee kinderen waarvan wij van beiden afstammen.
De vader van Lodewijk I "De Vrome" was niemand minder dan


             Karel de Grote der Franken, keizer van het vroegere romeinse rijk,
Karel de Grote werd geboren op 2 april 742. Hij was de zoon van Pippijn III (´de korte´) en Bertrada de Laon (bijgenaamd ´Berta met de grote voet´). Over de geboorteplaats van Karel bestaat veel onduidelijkheid. Sommige historici zeggen dat hij geboren is in Quierzy, een klein plaatsje aan de Oise, niet ver van Noyon. Maar heel waarschijnlijk is de geboorteplaats Jupille-sur-Meuse, een klein plaatsje bij Luik, waar ook zijn vader geboren was.


             De straat van Karel de Grote                                                     Monumentet in Jupille
Karel de Grote was van Duits bloed en sprak de Duitse taal. Hij beschikte over weinig boekenkennis en kon nauwelijks schrijven. Doch beheerste hij wel diverse talen waaronder het Teutonisch, Grieks en Latijn.
Als "Patricius Romanorum" was hij verplicht de Kerk van Rome te beschermen. Tijdens zijn regeringsperiode breidde het christelijk geloof uit over geheel West Europa. Het geloof verdedigde hij met het schrift en het zwaard waarbij het zwaard het meest gehanteerd werd. Hij was vrijwel altijd op oorlogspad. Slechts in twee van de 46 regeringsjaren, 790 en 807, voerde hij geen oorlog. Ten tijde van Karel beleefde het Frankische rijk een grote opleving. Talrijke bouwwerken verrezen en diverse kunstvormen floreerden. Op zijn initiatief zijn er vele kerken, paleizen en andere grote bouwwerken gebouwd waaronder de beroemde Dom van Aken. Karel woonde in "paltzen". Een paltz is een versterkte koninklijke boerderij. Ons woord "paleis" komt van het woord "paltz". Een van deze ´paltzen´ bevond zich op het Valkenhof in Nijmegen.
In 754 wordt hij door paus Stephanus II tot koning gewijd, gelijktijdig met zijn vader Pippijn en zijn broer Karloman. Bij de dood van hun vader in 768 volgen Karel en zijn broer Karloman samen hun vader op. Karloman, de jongste, krijgt het betere deel van het rijk (o.a. grote delen van Gallië, dat later Frankrijk zal gaan heten), Karel krijgt West-Gallië (Nederland, België en het westen van Duitsland). Beiden worden gezalfd op 9 oktober 768, Karel te Noyon en Karloman te Soissons.
Na de dood van zijn broer Karloman in 771 wordt Karel de enige koning der Franken (de minderjarige zonen van Karloman worden hierbij gepasseerd, die liet hij opsluiten in een klooster). Karel wordt dan opnieuw tot koning gezalfd in Corbeny. Eenmaal terug in zijn hoofdstad Aken start hij een serie van maar liefst 53 veldtochten die hij bijna allemaal zelf leidde. Deze acties waren gericht op het bekeren van de Beieren en Saksen, het beschermen van Italië tegen invallen van de Saracenen en het verdedigen van Francië tegen de vanuit Spanje oprukkende Moren. De Saksen, aan het oostfront, waren heidenen. Ze brandden Christelijke kerken plat en plunderden regelmatig langs de grenzen. In totaal vonden er tussen 772 en 804 zo´n 18 veldslagen plaats waarbij grote wreedheden aan beide zijden niet geschuwd werden. Toen Karel de Saksen had overwonnen, kregen ze de keuze: zich bekeren of de dood. Binnen een dag werden er zo´n 4500 Saksische rebellen onthoofd.

         Tijdens een van zijn veldtochten
Na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader, Desiderius, koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden. In het jaar 800 wordt hij door paus Leo III, op Kerstavond, tot keizer gekroond over het gehele Roomse Rijk. Karel was niet zo blij met deze onverwachte kroning. Hij had liever zichzelf gekroond! Nu leek het alsof de Paus machtiger was dan hij.
Omdat Karel de Grote een heel groot rijk te besturen had, moest hij maatregelen nemen om enigszins grip te houden op de rechtsgang in zijn rijk. Hij verdeelde zijn rijk in gouwen en marken en stelde daar personen aan die voor hem het gebied moesten besturen. Ze werden leenmannen genoemd en Karel de Grote was hun leenheer. Hiermee werd de basis gelegd voor het feodale stelsel dat de latere middeleeuwen zou gaan beheersen. De leenmannen waren meestal rijke edelen, graven of gravinnen of bisschoppen. Een gebied dat veroverd was of dat aan de grens van het rijk lag, werd bestuurd door een generaal. Zo´n speciale gouw werd ook wel een "Mark" genoemd. De generaal die het bestuurde werd een "markies" of "markgraaf" genoemd.
Eén van de regels die Karel invoerde, had betrekking op de landbouw. Het werd het "drieslag-stelsel" genoemd. Veel boeren gebruikten ieder jaar hetzelfde stukje grond om te zaaien en te oogsten. Maar dat is niet goed voor de grond. Op den duur raakt de grond uitgeput en wordt de oogst steeds minder. Karel maakte nieuwe regels voor het gebruiken van de grond. Er werd wisselend zomergraan en wintergraan op verbouwd en eens in de drie jaar moest men de grond braak laten liggen. Het land kreeg dan een jaar rust, waardoor de opbrengst hoger werd.
In 806 was Karel te oud om nog te regeren. Hij verdeelde zijn land onder zijn drie zoons: Pippijn, Karel en Lodewijk. In 810 overleed Pippijn en in 811 Karel. Nu was alleen Lodewijk (de Vrome) over. Hij werd de nieuwe koning over alle gebieden. In 813 kroont de oude Karel de Grote zijn zoon Lodewijk de Vrome tot keizer. Op 28 januari 814 stierf Karel de Grote, 72 jaar oud, in Aken. Hij werd begraven in de dom aldaar. Omdat hij de kerk met zoveel ijver verdedigde en uitbreidde werd hij door paus Paschalis III, in het jaar 1165, heilig verklaard. Klein detail hierbij is dat Paschalis III een tegenpaus was en de heiligverklaring geen geldigheid kon hebben. Toch werd de verering door de kerk toegestaan. Carolus is de patroonheilige van de stad Aken. Ook vandaag de dag geniet Karel de Grote, die door velen gezien wordt als de grondlegger van de Europese gedachte, nog steeds veel aanzien.
Ondanks alle veldtochten was hij tweemaal getrouwd en kreeg bij zijn eerste vrouw Himiltrudis drie kinderen en bij zijn tweede vrouw Hildegard maar liefst 9 kinderen!
Van deze 12 kinderen zijn er van 6 directe bloedslijnen naar Gesijna Leenders waaronder die van Lotharius I.
Eind augustus 2013 bezochten wij de Domkerk in Aken waar Karel begraven is. Tijdens de rondwandeling in de kerk, legde Pieter een roos bij zijn voorvaders reliekschrijn en daarna kregen we ook de troon van Karel te zien. De troon was van marmer en stenen van het graf van Jezus Christus volgens de gids. Onder de troon was een ruimte voor vuur om de troon warm te houden.


             Het graf van Karel de Grote                                        De troon van Karel de Grote

             Koningin Bertrada
De moeder van Karel de Grote, Bertrada van Laon, stamt af van "De Merovingen", een dynastie van Frankische koningen, die een regelmatig veranderend gebied in delen van het huidige Frankrijk en Duitsland regeerden van de 5e tot de 8e eeuw. Haar bijnaam, "Bertrade met de grote voet", had ze gekregen omdat haar linker voet groter was dan haar rechter voet.


             Clovis 466-511                                 Childerik 436-481                               Merovech 415-458

Clovis der Merovingen.
Clovis (Clodovech) wordt omstreeks 466 geboren als zoon van Childerik I en Basina van Thüringen. Hij volgt in 481, op slechts 15-jarige leeftijd, zijn vader Childric I op als koning van de Salische Franken. Zijn doel was om de Salische Franken ten noorden van de Rijn en de Ripuarische Franken tot één rijk te verenigen. Vanuit Doornik (Tournai in het zuiden van België) zet hij de opmars in. Zijn zegetocht begint in 486 met een overwinning op Syagarius, de laatste Romeinse gouverneur in het noorden van Gallië, die regeerde over het gebied tussen de Somme en de Loire. Clovis neemt de stad Soissons in, het laatste Romeinse bolwerk. Syagarius vluchtte naar de Visigoten maar hij werd uitgeleverd en vervolgens in het geheim gedood. Nu strekte het gebied van Clovis uit tot de Loire en kon hij de andere Franken zijn gezag opleggen.

Childerik der Merovingen.
Childerik werd omstreeks 436 geboren als zoon van de legendarische Merovech, grondlegger van de Merovingische dynastie. In het jaar 456 volgt hij op 20-jarige leeftijd zijn vader op als koning van de Salische Franken in Noord Gallië (Wallonië, Noord Frankrijk). In tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, waren de Merovingers geen onontwikkelde barbaren. Ze waren weliswaar oorlogszuchtig en gingen bloedvergieten niet uit de weg, maar net als de oude Kelten hadden ze een oog voor schoonheid. De vondst, die bekend is komen te staan als de "schat van Doornik" bevatte dan ook veel prachtige sieraden en ornamenten
Merovech der Merovingen.
Merovech (Meroveus) werd omstreeks 415 geboren, was de zoon van Chlodion, bijgenaamd ´de langharige´. Het is daarom dat de Merovingers uit dit geslacht ook wel worden aangeduid met ´de langharige koningen´. Deze koningen werden verondersteld hun macht te ontlenen aan hun lange rode haar. Het knippen van hun haar stond gelijk aan een verlies van macht. Over Chlodion (en diens vader Pharamond), hebben wij helaas geen zekere inlichtingen. De geboorte van Merovech is door mythen omgeven. Volgens de legende, toen zijn moeder zwanger van hem was, ging ze zwemmen in de oceaan. Eenmaal in het water, werd ze verleid door een onbekend zeemonster, "bestea Neptuni Quinotauri similis".
Toen Merovech geboren werd, stroomden er twee soorten bloed door zijn anderen: dat van de Frankische koningen en dat van een zeemonster. De uitdrukking "blauw bloed in de aderen hebben" is hiervan afgeleid (zeedieren zoals bijvoorbeeld kreeft en inktvis hebben blauw bloed).
In 448 werd Merovech uitgeroepen tot koning, hij werd hiermee de eerste koning uit het geslacht van de Merovingers. Merovech is vooral bekend geworden door zijn strijd tegen de Hunnen. Hij hielp in 451 de Romeinse legeraanvoerders Aetius en Theodorik, koning van de Gothen, om de opmars van Attila de Hun te stoppen. Merovech viel de Hunnen aan, ergens tussen Châlons sur Marne en Méry sur Seine (nabij Troyes). Na een verschrikkelijke veldslag werden de Hunnen teruggedreven.

Tot zover onze voorouders in Duitsland.
Voor de voorouders in Engeland en Schotland, ga naar de Schotse en Engelse voorouders van de familie van den Berg.
Voor de voorouders in Frankrijk, ga naar de Franse voorouders van de familie van den Berg.
Voor de voorouders in Rusland, ga naar de Russische voorouders van de familie van den Berg.
en mis niet de Scandinavise voorouders van de familie van den Berg.

Terug naar de voorouders van Gesijna Leenders. of naar de hoofpagina van de familie van den Berg.
Mocht iemand meer weten, houden wij ons natuurlijk graag aanbevolen. U kunt ons bericht doen via e-mail.