Onze Engelse en Schotse herkomst.
De Schotse lijn:
Willem I, graaf van Holland en Friesland (1165-1222), was de zoon van graaf Floris III en Ada van Schotland. Door zijn moeder was hij rechtstreeks verwant aan 5 generaties Koningen van Schotland o.a.
David I 1081-1153 Malcolm III Canmore 1040-1093 Malcolm Kenneth (Ciniodh)MacAlpin
David I
David I (Schots-Gaelisch: Daibhidh I of Dabíd mac Maíl Choluim) (ca 1084 - Carlisle 24 mei 1153) was koning van Schotland 1124-1153. Hij was een zoon van Malcolm III en Margaretha van Engeland. Hij is ook bekend onder de naam David de Heilige.David huwde rond 1113 met gravin Mathilde van Huntingdon, dochter en erfgename van Waltheof, 1e graaf van Northampton. Hierdoor verkreeg hij het graafschap Huntingdon.
Het testament van Malcolm III, koning van Schotland, gestorven 1093, bepaalde dat Schotland werd opgedeeld tussen zijn twee jongere broers, Alexander en David. Alexander erfde de koningskroon en de gebieden ten noorden van de rivieren Fife en Clyde, terwijl de gebieden ten zuiden daarvan, Lothian en Cumbria aan David zouden vallen, met de titel graaf van Cumberland. Nadat Alexander in 1124 was overleden wist David heel Schotland onder zijn gezag te brengen. David en Mathilde kregen vier kinderen, waarvan er twee overleefden:
Hun eerstgeboren zoon Henry van Schotland (1114-1153), trouwde met Ada van Varennes. Zij kregen een dochter Ada die 1162 met Floris II van Holland trouwde.
Malcolm III Canmore
De vader van David I, Malcolm III Canmore werd 1058 koning van Schotland na zijn twee voorgangers gedood te hebben: MacBeth (die Malcolm´s vader gedood had) in 1057 en de zoon van MacBeth, Lulach het volgende jaar. De vrouw van Malcolm, Margaret De Heilige (1044-1093) was de kleindochter van koning Edmund II van Engeland (1016-1017) en de zuster van Edgar Atheling, ongekroond Angelsaksisch koning.Haar vader was prins Edward (de Banneling), zoon van koning Edmund II, en haar moeder was Agatha, een familielid van koning Stefan I van Hongarije. Waarschijnlijk werd zij ook in Hongarije geboren. Toen haar oom, koning Edward de Belijder stierf, ging zij naar Engeland, waar haar broer Edgar aanspraak maakte op de Engelse troon.
Na de Normandische verovering van Engeland in 1066 besloot Agatha om Engeland met haar kinderen te verlaten en terug te keren naar het vasteland. Een storm dreef hun schip echter terug naar de kust van Schotland, waar zij de bescherming zochten van de Schotse koning Malcolm III.
Margaretha huwde Malcolm, hervormde de kerk en verengelste het Schotse hof. Ook introduceerde zij de Rooms-katholieke liturgie in Schotland, herstelde de abdij van Iona en begon met de inrichting van Dunfermline als begraafplaats voor vorsten. Zij overleed enkele dagen na haar echtgenoot, die omkwam bij een inval in Engeland. In 1249 werd zij heilig verklaard en in 1673 werd ze de beschermheilige van Schotland. Het eerstgeboren kind van Malcolm en Margaretah was Maria van Schotland die met Eustatius III van Boulogne trouwde en met wie wij ook verwant zijn.
Malcolm Kenneth (Ciniodh)MacAlpin
Malcolm Kenneth (Ciniodh)MacAlpin was de eerste koning van de verenigde Scots van Dalriada en de Picts en tevens van Schotland ten noorden van een grens tussen de rivieren Forth en Clyde. Hij regeerde van 843 tot 858. Zijn dochter, Bethoc Kenneth MacAlpin, trouwde Cronan Dunkeld (980-1045), de grootvader van Malcolm III Canmore.De Engelse lijn:
Via franse voorouders maar ook via Willem I van Holland, zijn wij verwant aan Willem I "De Veroveraar" (1025-1087)
Willem I "De Veroveraar"
Willem was de buitenechtelijke zoon van Robert de Duivel en Herleva, dochter van een
leerlooier genaamd Fulbert. Hij werd geboren in het Normandische Falaise, zo'n 30 km ten
zuiden van Caen.
Na de gewonnen slag in Val-es-Dunes, in 1047 in de nabijheid van Caen, verkrijgt Willem het
respect van de Normandische adel. Hij eist zijn rechten op het hertogdom op en maakt van
Caen, tot dan een kleine nederzetting, een strategisch belangrijke plaats dat daarmee één
van de voornaamste residentiesteden van zijn hertogdom wordt, buiten Falaise.
De reden dat Willem, die als erg hebzuchtig gold, er zo op gebrand was om de controle over
Engeland te krijgen, was het feit dat het land in die tijd een hoge beschaving en grote rijkdom
kende. De verschijning van de komeet van Halley in april 1066 zag hij als een goed
voorteken. Vanwege slecht weer van zijn vertrek aan de Divesmonding, weken voordien,
vertrok hij van de Sommemonding en landde pas op 28 september 1066 onbedreigd bij
Pevensey op de Engelse kust, waarna hij op 14 oktober in de slag bij Hastings koning Harold
versloeg, zijn belangrijkste wapenfeit. In Willems voordeel was dat Harold niet lang daarvoor,
in de slag van Stamford Bridge op 25 september, al een inval van Harald III van Noorwegen
en Harolds broer Tostig had moeten afslaan.
Op 25 december werd Willem tot koning van Engeland gekroond. Zijn verovering is het onderwerp van het
beroemde Tapijt van Bayeux.
De slag bij Hastings
Willem overleed op 9 september 1087 in het klooster van St. Gervais bij Rouen als gevolg van verwondingen die hij opliep toen hij tijdens het beleg van Mantes van zijn paard viel. Hij ligt begraven op de begraafplaats van St. Steven's in Caen.
Grafsteen van Willem "De Veroveraar"
Tevens was Willem I van Holland verwant aan een lange rij koningen van Engeland, door het huwelijk van Malcolm III Canmore met Margaretha De Heilige van Engeland: Haar vader was Edward Atheling (De Banneling)Prins van Engeland (1010-1057)en haar moeder was prinses Agatha van Hongarije, dochter van Stephanus I De Heilige, Koning van Hongarije en zijn vrouw Gisela van Beieren. Haar grootvader was Edmond II Ironside (990-1016)
Edmond II Ironside 990-1016 Ethelread II van Wessex 968-1016 Edgar the Peaceable 943-975
Edmond II Ironside van Engeland
Hij leefde van circa 990 tot 30 november 1016 en was de zoon van koning Ethelred II. Na Ethelreds dood in 1016 werd hij door de inwoners van Londen tot koning van Engeland verkozen, maar zijn rivaal Knoet de Grote regeerde in de rest van het land. Edmond werd uiteindelijk verslagen door de Denen en Knoet stond hem toe het koninkrijk Wessex te behouden. Als één van de koningen zou sterven dan zou de ander de macht over geheel Engeland krijgen. Kort na deze overeenkomst stierf Edmond. Het verhaal gaat dat hij op de wc werd neergestoken. Hij werd begraven in Glastonbury. Knoet de Grote volgde hem zoals afgesproken op.
Ethelread II
Ethelred II (Oud-Engels: Æþelred) (968-1016) was van 978 tot 1013 en van 1014 tot 1016 koning van Engeland.Volgens de geschiedschrijver Willem van Malmesbury ontlastte Ethelred zich als baby in het doopvont. Naar aanleiding hiervan voorspelde St.-Dunstan dat de Engelse monarchie onder Ethelreds bewind zou worden omvergeworpen. Ethelred kwam op tienjarige leeftijd op de troon als opvolger van zijn overleden vader Edgar en zijn daarna vermoorde halfbroer Edward de Martelaar. In het Engels is zijn bijnaam the Unready, wat in dit geval zonder raad betekent. Het is tevens een woordgrapje op zijn naam, die goed geadviseerd betekent.
Ethelred had minstens zestien kinderen uit twee huwelijken. Zijn tweede vrouw was Emma van Normandië. Emma´s achterneef Willem de Veroveraar voerde deze familieband later aan als basis voor zijn aanspraak op de troon.
Koning Ethelred probeerde de Vikingen af te kopen met betalingen die men kent als Danegeld. Hij had weinig keus want zijn generaals waren niet te vertrouwen. Op 13 november 1002, de dag van St.-Bricius (St. Brice´s Day), beval Ethelred alle in Engeland wonende Denen uit te roeien. In reactie hierop begon koning Sven Vorkbaard van Denemarken met zijn pogingen Engeland te veroveren. Dit lukte hem in 1013 en Ethelred vluchtte naar zijn zwager Robert van Normandië. In 1014 echter verjoegen de Engelsen Svens opvolger Knoet de Grote en herstelden Ethelreds macht.
Edgar the Peaceable
Edgar (ca. 942 - 975) was koning van Engeland van 959 tot 975. Hij was de jongste zoon van koning Edmond I en diens vrouw Elgiva.Hij verwierf de bijnaam 'de Vreedzame', maar was in feite sterker dan zijn broer en voorganger, koning Edwy. Met behulp van aartsbisschop Odo wist hij hem in 957 Northumbria en Mercia te ontnemen, wat leidde tot een verdeling van het rijk, maar ook een burgeroorlog voorkwam. Hij volgde zijn broer officieel op na diens dood in 959, waarmee de eenheid van het rijk werd hersteld.
Edgar was een daadkrachtige en bekwame koning, wiens heerschappij werd erkend door andere Britse heersers, ook die in Wales en Schotland. Hij begunstigde de kloosters en benoemde nieuwe bisschoppen. Hij verplichtte de regel van Benedictus in klooster en liet in de kathedraalkapittels de kanunniken vervangen door monniken. De later heiligverklaarde Dunstan werd aartsbisschop van Canterbury. Beweerd wordt wel dat Dunstan aanvankelijk weigerde om Edgar te kronen, vanwege diens levenswijze. De kroning vond uiteindelijk toch plaats in 973 in Bath. Deze door Dunstan ontworpen plechtigheid vormde de basis voor de daaropvolgende kroningsceremonies. Zijn vrouw Aelfthryth was de eerste gemalin die tot koningin van Engeland werd gekroond.
Edgar stierf in Winchester op 8 juli 975 en werd begaven in Gloucester. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Edward.
Edmund The Magnificent 921-946 Edward I The Elder 968-1016 Alfred the Great 849-901
Edmund The Magnificent
Edmund I de Geweldige (921 - 946) was koning van Engeland van 939 tot 946. Hij was een zoon van Edward de Oudere en halfbroer van zijn voorganger Athelstan.Edmond moest al snel na zijn aantreden het hoofd bieden aan militaire dreigingen. Koning Olaf I van Dublin veroverde Northumbria en viel de Midlands binnen. Na Olafs dood in 942 heroverde Edmund het gebied. Ook onderdrukte hij opstanden van de Denen in Mercia.
Edmond werd gedood tijdens een feest in zijn eigen verblijf door Leofa, een verbannen misdadiger, die bij het gevecht ook het leven liet. Hij werd opgevolgd door zijn broer Edred. Ook zijn zoons Edwy en Edgar werden latere opvolgers.
Edward I The Elder
Edward de Oudere (871-924) was koning van Engeland van 899 tot 924. Hij was de zoon van Alfred de Grote, die hij opvolgde na diens dood.Zijn opvolging werd betwist door zijn neef Ethelwold, die zich had aangesloten bij de Denen in Northumbria en East Anglia. De dood van Ethelwold in 902 maakte een eind aan deze strijd.
Edward was een uitstekend miltair leider en wist het Deense gebied met geweld en geduld terug te brengen onder Engelse heerschappij. In 901 begon hij zijn strijd met de Denen (Vikingen) en versloeg in 906 een grote strijdmacht die Kent en Essex was binnengevallen. In 907 werd een vrede bereikt met de Denen in East Anglia en York. In 910 versloeg hij de Denen in het noorden en wist daamee heerser te worden over het grootste deel van Engeland.
Edward trouwde tweemaal en kreeg vele kinderen. (Wij zijn nakommelingen van drie.) Nadat zijn zoon en opvolger Ethelweard na een koningschap van slechts 16 dagen overleed, werd deze opgevolgd door een van de andere zonen. Onze voorvader Edmund "The Magnificent" was zijn zoon met Edgiva av Kent (900 - 955).
Alfred the Great
Alfred de Grote (848 of 849 - 899) was koning van Engeland (Wessex) van 871 tot 899. Hij was de vierde zoon van koning Ethelwulf en diens eerste vrouw Osburh, en de opvolger van zijn broer Ethelred I, nadat die was gesneuveld in de strijd tegen de Denen.Alfred slaagde er voor korte tijd in vrede te sluiten met de Denen, maar na enkele jaren hervatten zij hun aanvallen. Alfred wist hen in 878 te verslaan, en sloot met Guthrum, de Deense leider, een verdrag (Treaty of Wedmore), en gaf hen een gebied in het noord-oosten van Engeland (Danelaw).
Alfred hervormde het leger en voerde diverse bestuurlijke en juridische vernieuwingen door die het land zeer ten goede kwamen, ook op economisch gebied. Hij deelde zijn grondgebied op in shires (graafschappen) die hij onder het toezicht plaatste van een earl. Hij benoemde ook ´sheriffs´ die zijn gezag ter plaatse moesten controleren. De witangemot, een vergadering van de rijksgroten, besprak de staatszaken en moest uit de nakomelingen van Alfred een opvolger kiezen. Hij bevorderde het onderwijs, onder andere door het stichten van een invloedrijke hofschool. Ook op cultureel gebied was Alfred actief. Al deze kwaliteiten bijeen bezorgden hem de bijnaam de Grote.
Zelf werkte de koning ook als schrijver en vertaler. Hij was onder andere mede-vertaler van Cura pastoralis van paus Gregorius de Grote, De consolatione philosophiae van Boethius, Soliloquies en Confessiones van Augustinus en Historiae Adversus Paganos Libri Septem van Orosius. Ook stimuleerde hij een verkorte Engelstalige versie van Beda´s Historia ecclesiastica en hij droeg bij aan de verspreiding van het grote historische werk de Anglo-Saxon Chronicle. Tevens een belangrijk werk van hem was zijn wetboek, dat als eerste in Europa in de volkstaal werd geschreven.
Alfred stierf op 26 oktober van (naar men nu aanneemt) het jaar 899. De oorzaak van zijn dood is onbekend. Hij werd opgevolgd door zijn zoon Edward de Oudere.
Aethelwulf van Wessex (820-858) Egbert III De Grote (802-839)
Aethelwulf van Wessex
Ethelwulf (ca. 800 - 858) was koning van Wessex van 839 tot 856.Hij was de oudste zoon en de opvolger van koning Egbert van Wessex. Op zijn verzoek werden zijn vier zoons ieder op hun beurt koning, om te voorkomen dat een te jonge koning op de troon zou komen.
Hij bestreed de Denen, die in toenemende mate invallen deden in Engeland. Hij behaalde een grote overwinning, waarschijnlijk bij het huidige Ockley. Ook versloeg hij, samen met Mercia, Cyngen ap Cadell van Wales. Na de dood van zijn vrouw Osburga in 855 ging hij op pelgrimstocht naar Rome, vergezeld door zijn jongere zoon Alfred. Na zijn terugkeer en huwelijk met Judith van West-Francië een dochter van Karel de Kale in 856 werd hij afgezet door zijn zoon Ethelbald.
Hij stierf op 13 januari 858 en werd begraven in Winchester.
Egbert III De Grote
Egbert (ca. 770 - 839) was koning van Wessex van 802 tot 839.Na het verval van de macht van Mercia onder Offa kreeg hij de titel 'Bretwalda', waarmee door de Angelsaksen een heerser werd aangeduid die macht had over andere heersers. Hij wordt gezien als de eerste koning van Engeland.
Als koning van Wessex was hij de opvolger van Beorhtric. Als Bretwalda volgde hij Offa op. Over Egberts leven en regering is weinig met zekerheid bekend. Zijn vader was Ealhmund, koning van Kent.
In 815 overviel hij Cornwall, een gebied toebehorend aan de Welsh. Hij versloeg ook Beornwulf van Mercia, in 825. Na deze overwinning onderwierpen Kent, Surrey, Sussex en Essex zich aan zijn gezag. Ook East Anglia erkende hem als heer. In 829 veroverde hij Mercia en aanvaardde ook Northumbria zijn gezag.
Egbert trouwde met Redburga, een Frankische prinses (mogelijk een zuster van keizer Karel de Grote). Zij kregen twee zoons en een dochter.
Egbert stierf in 839 en werd begraven in Winchester. Zijn zoon Ethelwulf volgde hem op.
Tot zover onze voorouders in Engeland en Schotland.
Voor de voorouders in Duitsland, ga naar de Duitse voorouders van de familie van den Berg.
Voor de voorouders in Frankrijk, ga naar de Franse voorouders van de familie van den Berg.
Voor de voorouders in Rusland, ga naar de Russische voorouders van de familie van den Berg.
en mis vooral niet de Scandinavische voorouders van de familie van den Berg!
Terug naar de voorouders van Gesijna Leenders.
of naar de hoofpagina van de familie van den Berg.
Mocht iemand meer weten, houden wij ons natuurlijk graag aanbevolen. U kunt ons bericht doen via e-mail.